بریم سراغ فیلم "Aggro Dr1ft" هارمونی کورین، عجب فیلمیه! راستش رو بخوای، اگه بخوام خیلی خودمونی بگم، انگار کورین اومده گفته "بیاید یه فیلم بسازیم که اصلاً فیلم نباشه!" یعنی چی؟ یعنی اینکه اصلاً دنبال یه داستان خطی و منطقی نباش. قضیه از این قراره که یه قاتل حرفه‌ای به اسم "بو" (با بازی خوردی مولا، که انصافاً بازیش خوبه) تو یه دنیای فلوریداییِ عجیب و غریب که پر از رنگ‌های صورتی جیغ و بنفش تنده، دنبال یه رئیس خلافکار شیطانی می‌گرده که بکشتش. ولی اصل ماجرا اصلاً این داستان نیست. فیلم کلاً با دوربین حرارتی فیلم‌برداری شده! تصور کن، همه‌چی رو با رنگ‌های گرم و سرد می‌بینی، انگار داری یه خواب عجیب و غریب می‌بینی. چهره‌ها و بدن‌ها یه جور نورانی و شبح‌وار میشن. واقعاً تجربه بصریِ خیلی خاصیه، شبیه هیچ فیلم دیگه‌ای نیست. کورین اینجا خواسته کلاً فرم رو بشکنه و یه چیز جدید رو امتحان کنه. حالا حواشی فیلم چیه؟ خب، معلومه که وقتی یه فیلم اینقدر عجیب و غریبه، نظرات راجع بهش خیلی متفاوت میشه. بعضی منتقدها که کلاً فیلم رو دوست نداشتن و گفتن خیلی خسته‌کننده و بی‌معنیه. یه منتقد مثل بیلگه ابیری از "Vulture" خیلی رک گفته بود کورین گفته "نمی‌خواستم فیلم بسازم" و جواب داده بود "خب، نساخته". یعنی اینقدر فیلم از نظر داستانی و روایی ضعیفه که انگار اصلاً فیلم نیست. ولی خب، یه عده دیگه هم بودن که از این تجربه بصریِ خاص فیلم خیلی خوششون اومده. مثلاً منتقد "Slant Magazine" گفته بود فیلم "یه تجربه نشئه‌کننده‌اس، دهنت سرویس شه هم ارزش داره". حالا این یه ذره لحنش تنده، ولی خب منظورش اینه که فیلم یه جورایی آدم رو می‌بره تو یه دنیای دیگه و حس و حال عجیبی داره. پیتر دبروژ از "Variety" هم گفته بود فیلم از نظر بصری هیجان‌انگیزه ولی نشستن و تماشاش یه ذره خسته‌کننده‌اس، بیشتر به درد تصویر زمینه میخوره تا فیلم اصلی. یعنی تعریف و تخریب قاطی پاتیه. یه نکته جالب دیگه هم راجع به فیلم اینه که اکران‌های خیلی عجیبی داشته. یه بار تو یه استریپ کلاب تو لس آنجلس اکرانش کردن! بعدش هم یه تور جهانی راه انداختن با دی‌جی و اینا. انگار بیشتر از اینکه یه فیلم سینمایی معمولی باشه، یه جور پرفورمنس آرتِ یا یه تجربه چندرسانه‌ایِ. بازیگر معروف، تراویس اسکات هم تو فیلم هست، ولی نقش اصلی با خوردی مولا ئه. موسیقی فیلم رو هم آراب‌موزیک ساخته که یه جور موسیقی الکترونیک خاصه و به حال و هوای فیلم میاد. در کل، "Aggro Dr1ft" فیلمی نیست که به همه پیشنهادش کنم. اگه دنبال یه داستان سر راست و هیجان‌انگیز هستی، این فیلم اصلاً به درد تو نمیخوره. ولی اگه عاشق فیلم‌های تجربی و عجیب و غریب هستی و دوست داری یه تجربه بصری کاملاً متفاوت داشته باشی، شاید از این فیلم خوشت بیاد. فقط یادت باشه، احتمالاً بعد از دیدنش یه ذره گیج و منگ میشی، ولی خب، شاید ارزشش رو داشته باشه! به قول معروف، یا عاشقش میشی یا ازش متنفر میشی، حد وسط نداره انگار.